مهارت همدلی کردن در زندگی مشترک
یکی از مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط با دیگران، مهارت همدلی است، اولین و مهم‌ترین گام برای دادن شوق دوباره به همسر بحران زده، همدلی کردن است، همدلی یعنی این که بتوانیم دیگران را بفهمیم همدلی یعنی درک کردن احساس طرف مقابل، خود را جای دیگران گذاشتن، اینکه دیگری چگونه فکر یا ادراک می‌کند، چه احساسی دارد و محیطش را چگونه می‌بیند. یعنی دنیا را از دریچه چشم دیگری ببینیم و این دیدن از چشم دیگران باید بدون هرگونه ارزشیابی و قضاوت درباره احساسات، افکار و رفتارهای طرف مقابل صورت گیرد.
پایداری زندگی سالم در میان همسران، بدون توجه به اصول یک گفتگوی مؤثر و همدلی کردن با همسر امکانپذیر نیست، وقتی شما با فردی دیگر همدردی می‌کنید ممکن است نسبت به وضعیت او احساس ترحم داشته باشید و این نشان می‌دهد که بین او و خودتان هنوز فاصله وجود دارد، اما وقتی همدلی کننده هستید علاوه بر اینکه می‌دانید او چه احساسی دارد، احساسش را درک می‌کنید و با او آن را حس می‌کنید.
همدلی دلالت بر احساس کردن همراه با شخص دیگر دارد نه احساس تأسف برای او. برای مثال، در ارتباط با تفاوت همدلی با همدردی، اگر یکی از دوستانتان سوگ یکی از عزیزانش را تجربه می‌کند واکنش مناسب و همدلی کننده این است که سعی کنیم خودمان را جای او بگذاریم و متوجه شویم چه احساسی دارد نه اینکه برای او احساس دلسوزی داشته باشیم.
موانع همدلی زوج‌ها
انتقاد کردن، برچسب زدن، قضاوت کردن، طرد کردن، اغراق کردن یا بزرگ کردن مشکل، بی‌اهمیت و کوچک کردن مشکل، به رخ کشیدن و مقایسه کردن، سرزنش کردن، نصیحت کردن، راهنمایی کردن و ارائه راه حل. از موانع همدلی زوج‌ها است.
مراحل همدلی
در واقع همدلی یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است و اولین جایی که باید تمرین شود و به شکوفایی برسد، بین همسران است. اصلاً همسر، همراه، شریک زندگی و همراز وقتی معنا پیدا می‌کند که همدلی وجود داشته باشد وگرنه هیچ کدام از این صفت‌ها به تنهایی باعث ایجاد عشق بین زن و شوهر نخواهد شد.
همدلی همسران اولین قدم شروع یک گفتگوی سالم
اینکه زن و شوهر مهارت همدلی کردن را بلد باشند، سبب می‌شود که به صورت مطلوب به خواسته‌های خویش در زندگی نزدیک شوند و عدم آگاهی از این مهارت، زوجین را هر روز از یکدیگر دور و دورتر می‌سازد. همدلی همسران اولین قدم است جهت شروع یک گفتگوی سالم، وقتی طرف مقابل احساس کند با او همدلی نمی‌شود و احساساتش درک نمی‌شود، دریچه‌های قلبش را می‌بندد و مسلماً با این دریچه‌های بسته، هیچ گفتگویی به نتیجه‌ی مطلوب نخواهد رسید.
گویی فردی که احساس می‌کند مورد همدلی قرار نمی‌گیرد، در ابتدای گفتگو دو پنبه درون گوش‌هایش می‌گذارد تا به هیچ وجه صحبت‌های طرف مقابل را نشنود و در واقع، پیام او را دریافت نکند. در این صورت است که یا رابطه‌ی میان زوجین قطع می‌شود، یا دچار تنش می‌گردد؛ زیرا مقصود اصلی پیام میان زوجین مخابره نشده و همسران در طوفانی از سو تفاهم‌ها، دچار تلاش‌های نافرجام می‌شوند.
متأسفانه یادگیری و یادآوری مهارت همدلی در جامعه ما جایگاهی ندارد و جهت زندگی سالم و خوش، از سوی بزرگ ترهای زوجین، تنها به عباراتی مانند مهربانی، گذشت، ساختن (گاهی سوختن و دم نزدن) و موارد دیگر اشاره می‌شود، پایداری زندگی سالم در میان همسران، بدون توجه به اصول یک گفتگوی مؤثر، امکانپذیر نیست.
منبع: ایمنا